II spotkanie robocze w ramach projektu:
PARTNERSTWO NA WSZYSTKICH ETAPACH CYKLU ŻYCIA ZRÓWNOWAŻONEJ INWESTYCJI BUDOWLANEJ
“Jedynym istniejącym narzędziem pozwalającym, stworzyć nowe, wyższe standardy i wymusić rozwój zrównoważony jest jest plan miejscowy”, twierdzi Tomasz Majda, skretarz generalny Towarzystwa Urbainstów Polskich. Brak planów oznacza bardzo często urbanistyczny chaos, a inwestycje realizowane na podstawie decyzji o warunkach zabudowy, często nie stanowią komplementarnej części przestrzeni miejskiej, lecz jedynie akceptowalny jej element. Miasta rozwijają się w sposób nieskoordynowany, zaś wysiłki pojedynczych inwestorów, by realizowane projekty miały wymiar zrównoważony, są niwelowane przez sąsiednie niezrównoważone przedsięwzięcia.
Brak planów zagospodarowania (nie mówiąc o ich zrównoważonym charakterze), trudna i długa procedura ich uchwalania, są bolączką, ale jednocześnie codziennością, dla wielu, w tym władz miejskich, urbanistów, architektów, deweloperów, inwestorów. Co zrobić, by tą sytuację zmienić? By plany powstawały i były uchwalane sprawnie. By nie były jedynie “finansowo najlepsze”, ale także zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju? By opierały się o wysoko postawione standardy urbanistyczne?
W książce ”Zrównoważone miasta” Graham Haughton i Collin Huntera piszą, że “rozwój miasta nie jest wysiłkiem sił natury, jakiś innych sił danych z góry, wolnego rynku czy ekonomii, rozwój miasta jest wyłącznie wynikiem decyzji politycznych”. Niemniej warto na te decyzje wpływać aktywnie. Celem seminarium “Zrównoważone planowanie – wymóg objęcia planami miejscowymi wszystkich obszarów zurbanizowanych” jest wypracowanie rekomendacji dla prawotwórców, prawodawców i samorządowców, by stworzyli planistyczne podstawy dla sektora budownictwa i nieruchomości do realizacji zrównoważonych inwestycji.
